nym oraz osobom fizycznym, która polega przede wszystkim na udzielaniu porad prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz występowaniu przed sądami i urzędami.
Zasady wykonywania zawodu radcy prawnego określa ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych1. Radcowie prawni zorganizowani są na zasadach samorządu zawodowego. Jednostkami organizacyjnymi samorządu posiadającymi osobowość prawną są okręgowe izby radców prawnych i Krajowa Izba Radców Prawnych.
Podstawową różnicą między radcami prawnymi a adwokatami jest możliwość świadczenia pomocy prawnej w stosunku pracy przez radców prawnych, czego nie wolno adwokatom.
W ostatnich latach znacząco rozszerzono uprawnienia radców prawnych do występowania przed sądami i organami, powierzając im obok wcześniejszej kompetencji do prowadzenia spraw administracyjnych, cywilnych, gospodarczych, pracowniczych i administracyjnosądowych, także m.in. możliwość prowadzenia spraw rodzinnych i obrony w sprawach o wykroczenia, a także występowania jako pełnomocnik oraz obrońca (od 1 lipca 2015 r.) strony w sprawach karnych i karnoskarbowych, z tym że obrońcą może być tylko radca prawny niepozostający w stosunku pracy.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Radca_prawny
O procesach sądowych
W chwili, gdy zostaje założona przeciwko nam sprawa, a doskonale zdajemy sobie sprawę z tego, że jesteśmy niewinni zarzucanym nam czynom lub zostały one przedstawione w przesadzony, krzywdzący nas sposób, rozwiązanie jest jedno ? skonsultować się z adwokatem. Będzie to wymagało od nas nakładów pieniężnych, ale to skuteczna metoda obrony. Możemy także liczyć na pomoc adwokata z urzędu, choć wtedy odpada możliwość wyboru osoby, która będzie nas reprezentowała i zbierała argumenty przemawiające na naszą korzyść. Wybór zależy wyłącznie od nas oraz od naszych możliwości. Oczywistością jest jednak fakt, że trzeba dbać o uniknięcie niezasłużonej odpowiedzialności oraz o dobre imię. Kompleksowe usługi adwokata pozwalają lepiej zrozumieć swoje położenie oraz wagę oskarżeń oraz znaleźć najsensowniejszą drogę do ich zaprzeczenia. Sami nie posiadamy dostatecznie dużej wiedzy, aby oprzeć się niezbyt przyjaznej nam sytuacji ? nie wstydźmy się więc pomocy profesjonalisty.
Ignorantia iuris nocet - definicja
Ignorantia iuris nocet (łac. nieznajomość prawa szkodzi) ? jedna z podstawowych zasad prawa, wywodząca się z prawa rzymskiego, pokrewna do Ignorantia legis non excusat.
Zgodnie z nią, nie można zasłaniać się nieznajomością normy prawnej. W praktyce wyraża się ona tym, że nikt nie może podnosić, iż zachował się niezgodnie z normą dlatego, że nie wiedział o jej istnieniu. Dla poprawnego stosowania tej zasady konieczne jest, aby wszystkie akty prawne były publikowane w sposób umożliwiający każdemu zapoznanie się z nimi (w Polsce jest to realizowane poprzez obowiązek publikacji powszechnie obowiązujących źródeł prawa w Dzienniku Ustaw, a pozostałych aktów w Monitorze Polskim).
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Ignorantia_iuris_nocet